Tüm Resûllerin Ortak Müjdesi

"Şayet ona itaat ederseniz, hidayete ermiş olursunuz." (24/Nûr, 54)
"Şüphesiz ki sen, dosdoğru yola iletirsin." (42/Şûrâ, 52)

İnsanlığın şirk ve bidat bataklığında helak olduğu, bozulma ve ifsadın bireysel olmaktan çıkıp kitlesel bir hâl aldığı bu dönemde, Muhammed (sav) hidayettir. İtikadi kafa karışıklıklarının; ameli ölçüsüzlüklerin kol gezdiği bir dünyaya tek çözüm, O ve O'nun önderliğidir.

"Ve (Allah'ın) izniyle, (insanları) Allah'a davet eden ve nur saçan bir kandil olarak (yolladık). Müminlere, onlar için Allah'tan büyük bir lütuf ve ihsan olduğunu müjdele." (33/Ahzâb, 46-47)

Yolların karıştığı bir dönemde, her yolun başında dili bizim dilimiz, rengi bizim rengimiz olan ve cehennem kapısına bekçilik yapanların davetine muhatabız.

Her yolun başında birileri duruyor ve bize cennet vadediyor. Ancak davet ettikleri şeyde cennet kokusu yok: Yolların başını tutmuş olanlar birbirlerini yalanlayıp, "Ona inanma, onun cennet tabelası aldatmaca, o yol cehenneme çıkar..." diyor.

İnsanlığa bir kandil lazım. Tüm yolların tepesine asılacak ve yolların başında duranların iddialarına hakem olacak bir kandil... Yolları öyle bir aydınlatacak ki, ilk adımdan son adıma kadar yolun tamamı net ve berrak bir şekilde görülecek. İşte o, Muhammed'dir (sav).

"Biz seni yalnızca âlemlere rahmet olarak yolladık." (21/Enbiyâ, 107)

Modern dünyanın hız, haz ve aldatıcı hayallerine kapılan, kendi nefsi dışında her şeye kör ve sağır, bencil ve çıkarcı bir ortamda yaşıyoruz. Manzara şöyle: Dün, ebeveyn çocuklarına katı, çocuklar ebeveynlerine isyankârdı; bugün ebeveyn çocuklarına köle, çocuklar ebeveynlerine isyankâr... Yöneticiler tebaadan nefret ediyor, tebaa yöneticisine beddua ve lanet okuyor... Patronlar işçileri eziyor, işçi patronunu görmek dahi istemiyor... İnsanlığın şefkate, merhamete, anlayışa ne kadar da ihtiyacı var! İşte o (sav), rahmetin membasıdır.